- heyran etmək
- 【動】感動させる、 心を打つ[カンドウサセル、 ココロヲウツ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
heyran — is. <ər.> Gözəl və ya əzəmətli bir şey qarşısında vurulmuşcasına çaşıb qalma; valeh olma. <Nigar xanım:> Eyvazım bənzər laçına; Sonalar heyran saçına. «Koroğlu». Heyran etmək (buraxmaq) – valeh etmək, məftun etmək, heyrət içində… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
valeh — <ər.> Heyran, məftun, vurğun; heyran olmuş, məftun olmuş, vurulmuş. Mən bu yerlərin gözəlliyinə valehəm. – Hamı bu halə valehü məftun; Nagəhan hadis oldu bir yanğun. M. Ə. S.. Valeh etmək – heyran etmək, məftun etmək. Qulaq asanları valeh… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məftun — sif. <ər.> Vurğun, özünü unudacaq dərəcədə vurulmuş, eşqə giriftar. Kamran gözlərini Səidə xanıma zillədi, nə isə çox məftun baxışlarla onu süzməyə başladı. M. Hüs.. Məftun etmək – özünü sevdirmək, özünə bənd etmək, aşiq etmək. Məftun olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məbhut — z. <ər.> Heyran heyran, çaşmış halda, heyrət içində. . . Qatar yola düşdü və mən də məbhut onun gözdən itənədək dalınca baxdım. Ə. H.. Məbhut qalmaq – heyran qalmaq, təəccüblənmək, çaşıb qalmaq. <Dərviş:> Ox dəymiş şir kimi saçlarımı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyrət — 1. is. Qeyri adi, gözlənilməz, qəribə, anlaşılmaz bir şeydən, hadisədən çaşqınlıq halı; təəccüb. Usta Murtuz heyrətindən qayıdıb aşağı baxdı. M. C.. <Oğlan> yəqin mənim üzümdə heyrət əlaməti görüb əlavə etdi. M. Rz.. Heyrət almaq (götürmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
huş — is. <fars.> 1. Diqqət, fikir. . . Bir iskamyada oturan oğlanın huşunun yarısı müəllimdə olanda, yarısı da yanındakı qızda olacaq. . C. M.. <Dərviş:> Huşum və bədənim ləmsləşdi, pozğunlaşdı, özümü duymaz oldum. . A. D.. Huşa getmək –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəzb — is. <ər.>: cəzb etmək – özünə tərəf çəkmək. Cins cinsini həmişə cəzb eylər; Yoxdu bu işdə söhbəti digər. S. Ə. Ş.. Aslanın zirəkliyi, hazırcavablığı, onun alnının genişliyi, bəzən böyüklərə məxsus bir əda ilə dərin fikirlərə getməsi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
natiqlik — is. Aydın və gözəl danışma bacarığı, nitq söyləmə qabiliyyəti. <Mehmanın> natiqlik məharəti isə hamını heyran etməyə başlayırdı. S. R.. . . Müdərrislərimiz ondakı natiqliyə qibtə edirlərdi. İ. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
valehedici — sif. Valeh edən, məftun edən; öz gözəlliyi, təravəti və s. ilə insana özünü unutduracaq dərəcədə nəşə və zövq verən. İnsanı valehedici mənzərə. – <Mehman> özünün güclü məntiqi, valehedici nitqi ilə hamını heyran etməyə başlayırdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti